Osmanlı devletinde özellikle'de Kanuni Sultan Süleyman zamanında, doyurucu olması ve tok tutması sebebiyle fakirlere dağıtılan yüksek kalorili sütlü bir tatlıdır. 

Keşkül ise Hindistan cevizinin kabuğunun içi oyulmak suretiyle elde edilen kabın adıdır. Mevlevi kültüründe el açmak, yardım istemek yasak olduğundan, Mevlevi dervişleri gurur ve kibirlerini yenmek için kollarına zincirlerle astıkları bu keşküller ile halkın arasına karışır, topladıkları kuru gıdaları ihtiyacı olan fakirlere dağıtırlardı. Bu sebepten imarethanelerde dağıtılan bu tatlıya da keşkül-ü Fukara denmiştir.